سلام
با عرض معذرت از همه خوانندگان وبلاگ لامكان
به خاطر اين عكس ، واقعيت اينه كه من به از اين متن مرگ رو برداشت كردم و به نظر من مرگ يه كم وحشتناكه ، چون من 2 بار به صورت بدي باهاش مواجه شدم به همين خاطر خواستم با اين عكس يه كم مرگ رو لطيف كنم
اما انگار مورد پسند واقع نشده
مدير وبلاگ اگه بخوان سعي مي كنم توي پست هاي بعدي عكس هاي بهتري بذارم
فعلا
آپ نمي كني؟
جناب سياوش خان
اين عکسي که زديد فکر نکنم مطلب رو تکميل کنه
چون مطلب بالايي نه زميني
پس لايق همچين چيز زميني نيست
عشق به الله با اين جور چيزا فرق ميکنه
آدم ميسوزونه ولي تنها نيگذاره
اين عشق تنهايي داره ولي
اون عشق و سوختنش وصل و به همرا داره
نماز روزه ها قبول دوست من
از اوييم
از خداييم .... و اين حقيقتي ست كه چشمها را بر آن بسته ايم
يا حق
سلام! داري بي ما حال ميكني ديگه؟!!!!!
عبادتون قبول
دوباره پاي گنهکارم به بزم عشق تو وا گشته
سرم به زير و شکسته دل دو ديده پر زحيا گشته
زقطره قطره اشک من ببين که بوي تو مي آيد
دو دست خسته و لرزانم به سمت و سوي تو مي آيد
التماس دعا
وقتي از مرگ قناري گفتي
دل پر ريخته ام وحشت كرد
روزه نمازاتون قبول
من آپم
سر بزن
فعلاً
وقتي به دنيا مي آييم در گوشمان اذان مي گويند
وقتي مي ميريم برايمان نماز مي خوانند
وفاصله اي نيست بين اذان تا نماز
سلام ...
آره ... حقيقت جمله يه جورايي همون از بودن ماست و بي او بودن هيچ بودن ....
به وبلاگم سر زدي با مرام ؟
خدايا !
نيستي همه را مصيبت است و مرا غنيمت ....
به روي چشم ... سعي مي كنم يه عكس واسه اين پست پيدا كنم ولي باور كن كه سخته
خوب بود
باي
سلام بداخلاق
تو سرزمين آرزوهام