كورتاژ
ما آبستنيم!
در اندرون ما
كودكي پيوسته زار مي زند!
در رستوران ها،
در اجلاسيه ها،
در تختخواب ها!
گاه كه خيلي جدي مي شويم،
در بحث ها و مجادله ها
دستان كوچكي از درون
دل و روده ي ما را چنگ مي زند!
گليم حرف باف شاعران،
به پشيزي نمي ارزد!
تلخ مي شود دهان روح
به وقت بيان حرف هاي بي معني!
كتمان كنيد چون عروسان نو شكم بي خدا،
اما اين يكي جز با مرگ زائو كورتاژ نمي شود!
